Filmy morze, relacja ojciec-syn, wybrzeże

Po wielu latach życia w Niemczech Ahmad wybiera się z wizytą do Iranu. Jego znajomi z czasów studenckich postanawiają zorganizować trzydniowy wypad nad Morze Kaspijskie. Jedna z dziewczyn, radosna Sepideh, bierze organizację w swoje ręce. Nie informując przyjaciół zaprasza Elly, opiekunkę córki ze żłobka. Ahmad, który właśnie zakończył nieudane małżeństwo z Niemką, chciałby związać się na stałe z Iranką. Jego przyjaciele powoli uzmysławiają sobie, dlaczego Sepideh zaprosiła Elly. Wszyscy po kolei wychwalają jej zalety. Drugiego dnia wydarza się coś, co prowadzi do zniknięcia Elly. Radosna atmosfera ulatuje, gdy przyjaciele starają się zrozumieć, jak i dlaczego zniknęła.

Oparta na faktach historia sparaliżowanego Ramóna Sampedro (Javier Bardem) walczącego o godną śmierć przez 30 lat. Eutanazja jest kontrowersyjnym tematem dyskusji na świecie. Film dotyka tego problemu, próbując odpowiedzieć na pytanie dlaczego ktoś, kto jest otoczony bliskimi ludźmi pragnie umrzeć. Czy człowiek ma prawo stanowić o swojej śmierci?

Siggi, dziesięcioletni bohater filmu Deutschstunde, jest synem nazistowskiego policjanta. Wraz z rodzicami mieszka w małej nadmorskiej wiosce, do której wieści o wydarzeniach ze świata zewnętrznego docierają poprzez rozporządzenia, jakie otrzymuje ojciec chłopca. Dotyczą one jednak przede wszystkim zamieszkałego w tej samej miejscowości malarza Maxa Nansena i sztuki, którą uprawia. Ekspresjonistyczne obrazy nie wpisują się ani w pożądaną przez władzę formę, ani tematykę. Chociaż policjant i artysta w młodości byli przyjaciółmi, a ten ostatni jest nawet ojcem chrzestnym Siggiego, wypełnienie rozkazu i obowiązek wobec obowiązującego prawa jest dla Jensa Jepsena, jedynego przedstawiciela władzy w tym miejscu, powinnością wobec której nie może się uchylić. Nie może więc zaakceptować, że Max uprawia „zdegenerowaną sztukę” mimo wydanego mu zakazu. Siggi zostaje wplatany przez ojca w jego prywatną i służbową walkę z malarzem, choć chłopak wyraźnie sympatyzuje z dawnym przyjacielem domu i zamiast na niego donosić, postanawia pomóc artyście.

Słynny prawnik Luc Germon (Niels Arestrup) sądzi, że podwoi swój autorytet, gdy Gilles Fontaine (Patrick Bruel), jeden z najpotężniejszych szefów we Francji, poprosił go o obronę. Biznesmen jest podejrzany o nabycie w wątpliwych warunkach wspaniałej posiadłości na Riwierze Francuskiej, Villi Caprice. Jest upokorzony i wściekły, że dał się złapać w pułapkę. Fontaine polega na umiejętnościach Germona, myśli, że wyciągnie go z tego bałaganu. Ale wkrótce między dwoma mężczyznami, w zasadzie sojusznikami, nawiązuje się dziwna relacja władzy.